Ademnood

baby


Ik ben lekker op dreef met mijn fragmenten, vandaag 28-12-22 is de trouwdag van mijn ouders. Ik heb mijn geboorte en hun leven een beetje willen schetsen, aan de hand van het verhaal daarover, dat ik me nog herinner.

ademnood

de eerste bevalling van mijn vader
beginnend huisarts boven een café
viel niet mee
‘s nachts, mijn hoofdje kwam al nader
Bam! het licht sprong uit
‘inhouden!’
zijn stem klonk luid

een zekering later
paarsblauwig gelapt
heb ik vanuit een kater
naar adem gehapt

als vrijwilliger hebben zij elkaar leren kennen
op een schip vol kinderen naar Engeland
die allemaal weer mochten gaan wennen
aan meer dan een tweede-wereld-oorlog-stand

mijn ouders zijn blijven hangen
in katholieke idealen gevangen
die hun geen eigen wegen boden
zij hebben elkaar geveeld
kinderen gedeeld
maar ook gefaald
sprankelende ogen van geluk
hebben het nooit gehaald