Ademnood

baby


Ik ben lekker op dreef met mijn fragmenten, vandaag 28-12-22 is de trouwdag van mijn ouders. Ik heb mijn geboorte en hun leven een beetje willen schetsen, aan de hand van het verhaal daarover, dat ik me nog herinner.

ademnood

de eerste bevalling van mijn vader
beginnend huisarts boven een café
viel niet mee
‘s nachts, mijn hoofdje kwam al nader
Bam! het licht sprong uit
‘inhouden!’
zijn stem klonk luid

een zekering later
paarsblauwig gelapt
heb ik vanuit een kater
naar adem gehapt

als vrijwilliger hebben zij elkaar leren kennen
op een schip vol kinderen naar Engeland
die allemaal weer mochten gaan wennen
aan meer dan een tweede-wereld-oorlog-stand

mijn ouders zijn blijven hangen
in katholieke idealen gevangen
die hun geen eigen wegen boden
zij hebben elkaar geveeld
kinderen gedeeld
maar ook gefaald
sprankelende ogen van geluk
hebben het nooit gehaald

Het begin van mijn nieuwe boek

twee fragmenten:


Ik heb van 20 tot 23 december 2022 drie dagen overnacht in het voormalige Emmausklooster in Velp (Noord Brabant) heb daar langs het water gelopen, een paar keer naar Grave en daar is het eerste fragment van mijn nieuwe boek geboren:

1. Nieuwe Scheuten

een wilgenknot met nieuwe scheuten


ik koester het leven
glibber niet meer uit zijn hand
luister naar
waar vrijheid ligt

als aan een knotwilg
ontspringen in mij
nieuwe scheuten

ik volg geen utopie
gestructureerde pelgrimstocht
of systematisch geloof

vrijheid legt zich niet vast
geen onthechting
zonder eigen karakter
nederig groei ik

klaar met het schrijven
van herhaalrecepten

als aan een knotwilg
ontspringen in mij
nieuwe scheuten
mijn stam nog stevig genoeg


Vandaag 27 december volgt hier het tweede fragment:

2. rozen niet zonder doornen

een hand met een roos met doorns
bewerkte foto van Meghan Schiereck op Unsplash


ik zoek geen leraar meer, geen macht
geen ascetische woordenpracht
accepteer van rozen de doornen
leef op verlangen en levenskracht

ook begeerte is geen lelijk woord
er hoeft geen ego te worden vermoord
als je met liefde om kunt gaan
ga je gewoon met die banaan
en maak je de wereld een leefbaar oord

Een pantoum uit Callosa


Hierbij deel ik mijn eerste ‘zine’ . Een zine is een low-budget publikatie, zonder tussenkomst van een redacteur of uitgever, gewoon een tekst (met illustratie) die je zelf maakt en wil delen. Ik noem zines, fragmentines. Deze heb ik gemaakt met een brochure-sjabloon uit google.docs. Meerdere fragmentines vormen een fragmentineblok. Meerdere blokken met eventueel afzonderlijke fragmentines gaan een fragmentografie vormen. Dan wordt het een boek. Dat is waar ik naar toe werk. Deze pantoum uit Callosa gaat onderdeel worden van een fragmentineblok van waarschijnlijk 5 pantoums uit Callosa

https://docs.google.com/document/d/e/2PACX-1vQ5_0IPXkik61QVw-UtOhHKPSaTu6NtahmWqW3OnVFoFuELc31J1u9P-WMtwcDr9VdnAKC8QWlxJOuQ/pub