Pessoa, een schrijver van fragmenten
Enkele vrij willekeurige zinnen uit de eerste 20 bladzijden van het boek der rusteloosheid worden gevolgd door een korte video waarin de schrijfster Maud Vanhauwaert kort in gaat over de betekenis van Pessoa voor haar als schrijfster.
Decadentie is het totale verlies van de onbewustheid, want onbewustheid is het fundament van het leven. Als het hart kon denken, stond het stil.
Ik beschouw het leven als een herberg, waar ik moet blijven tot de diligence van de afgrond arriveert. Ik weet niet waar die me heen zal voeren, want ik weet niets.
Als datgene, wat ik in het gastenboek schrijf op een dag wordt gelezen door andere reizigers en ook hen tijdens hun verblijf kan vermaken, dan is het goed.
Maud Vanhauwaert over Pessoa
Hier volgt een voorbeeld van een tekstgeheel opgebouwd uit fragmenten. Zo schrijf ik graag. Onderwerp: Cool, ‘Ferrol Mola’: doe iets waarvan je houdt
Cool
In Ferrol, een plaatsje in Galicië duikt overal een koddig vrolijk graffiti poppetje op. Muren, huizen, tunnels en trappen staan er vol mee. Wie ze schildert? Dat weet niemand. Motto: ‘Ferrol mola’. Mola betekent cool en gaaf.
‘Met dit figuurtje wil ik Ferrol op een humoristische manier onder de aandacht brengen,’ zegt de maker in een zeldzaam interview, ‘dit poppetje kan het beter zeggen dan ik zelf: Ferrol is vergeten en depri, niemand doet er iets cools, terwijl dat wel zou kunnen.’
‘Okay,’ zeg ik tegen het poppetje, ‘ik ga door met mijn tekstgeheel.’
‘Doen,’ zegt het glimlachend: ‘cool!’
Dit is een van mijn interrailverhalen uit mijn nieuwe boek dat ik nog aan het schrijven ben. Voor het eerst is het me volgens mij goed gelukt ‘fragmentarisch’ een verhaal te laten ontstaan en te schrijven, dat redelijk goed leesbaar is. Ik heb het ingestuurd voor de wedstrijd van Schrijverspunt: De rode koffer. De titel: ‘Meisjes met rode koffers’ Het is inmiddels flink aangepast. Maar dit was de eerste vrij ruwe versie.
Voor wie geïnteresseerd is in hostels onderweg, schrijven, fragmentarisch schrijven, reizen, interrail en leven.
Ik zie inmiddels dat het verhaal er niet meer staat, de link gaat naar een 404-pagina. Het zij zo. Ik laat dit blogbericht over mijn boek zo toch maar staan
Bovenstaande foto is een bewerkt fragment uit een foto van Diana Parkhouse op Unsplash
https://www.schrijverspunt.nl/verhalenwedstrijd/meisjes-met-rode-koffers
