Voorlopig is ‘Reis licht, vrijheid in liefde overwint’ nog mijn motto.
Je moet toch ergens van uit gaan en ergens beginnen.
Tag: leven
Levensverhaalmeditatie
Dit korte verhaaltje van mij is gepubliceerd in Alice, het literaire tijdschrift in het tijdschrift ‘Schrijven, magazine’ deze maand. Het gaat ook voorkomen in mijn nieuwe boek: Reis licht, vrijheid in liefde overwint.
levensverhaalmeditatie
Wij liggen als planken op de grond.
‘Ga naar de momenten dat je er was. Ervaar ze,’ zegt de lijzige softe stem van onze levensverhaalcoach.
Maar mijn leven is geen verhaal; ik weiger mezelf op te sluiten in een vertelling onder begeleiding van een coach, die ook al zo sabelde met het woord comfortzone. Ik leef liever.
‘Zie je rode draad en wandel.’
Dan moeten we rechtop gaan zitten ons notitieblokje pakken en schrijven.
‘Luister naar je schrijfproces … Orden je fragmenten … verbind ze.’
‘Waarom zou ik dat willen?’ vraag ik.
‘Goeie vraag,’ zegt mijn coach, ‘jij komt er wel.’
meer info over Alice:
https://schrijvenonline.org/alice
Hoe verder?
twee gedichten die mij inspireerden
Een tweeluik gedichten, ‘oversteek’ van Dorien de Wit en ‘Hoe je verder moet’ van Remco Ekkers, met dank aan Wouter van Heiningen.
Zij inspireerden mij om weer verder te gaan met schrijven aan mijn boek
oversteek
je staat op de rand van de stoep
alsof je op de rand van een klif staat
je weet niet of overgave
een beweging naar voren of achteren is
je draagt een koffer in je hand
maar eigenlijk houd jij je daaraan vast
terwijl je wiebelt op je benen
niet als twijfel maar een teken
van de ander die in je zit
iemand die in je lichaam beweegt
iemand die een reserveleven maakt
voor als het eerste mislukt
Hoe je verder moet
Stap opgewekt voort
al weet je niet zeker
waar naar toe. Vooruit
over het glimmende asfalt
tussen de kale bomen
hoofd scheef, wuivend
naar het huis dat al in de mist
is verdwenen en straks vergeten.
Je zet een voet vooruit
en dan een andere.
Je kijkt niet naar de spiegeling
in de plassen, het beeld
van de takken waar je
tussen hangt, pats!
in het water.
Zo kom je verder
weg van wat is geweest.
Knopen doorhakken
Dit is de basis voor de laatste herschrijving van mijn boek
niet meer hangen blijven
in het beloofde land
in verlangen
blijven uitglijden
over steeds weer andere bananenschillen
doorwandelen
doorreizen
geen stappenplannen meer
maar knopen doorhakken
hakken hakken en nog eens hakken
tot er weer een spaander loskomt
een houtstuk knapt
Hoe dit boek
dat ‘alle’ genres doorbreekt
ontstaat
daar gaat dit boek over
over reizen, wandelen
ontmoeten
leven, waarden, mensen
interrailen, hostels
en het schrijven van een boek
het gaat
ook over mezelf als doorhakker
van de symbiotische navelstreng
van de gedachte identiteit
van het genre-denken
knopen doorhakken