Inspirerend: Maartje Wortel




Ik vond het zeer inspirerend, de bookclub-ilfu-bijeenkomst vandaag 28-11-2024 in Utrecht. We zaten met zo’n twintig mensen bij elkaar, die bijna allemaal het boek ‘camping’ van Maartje Wortel helemaal hebben gelezen. De interviewer was Nikki Dekker.

Een beetje een college-werkgroep-achtige setting van tafels aan elkaar in de vorm van een rechthoek met stoelen er om heen.

Door alle vragen, ervaringen en antwoorden in het eerste uur zonder Maartje, dring ik zelf steeds dieper in het boek door. Je kunt je opvattingen ook spiegelen zo en verdiepen.

Dan is er het tweede uur Maartje zelf. Heel kort gezegd komt het er op neer dat zij in het boek geen oplossingen biedt, daar is zij niet naar op zoek. Het vragen opwerpen noemt zij haar verantwoordelijkheid. Zij heeft uiteindelijk geen moreel (eind)oordeel.
Het boek is samen te vatten in het zinnetje ‘wij zijn er geweest’ in de dubbele betekenis van het woord. Op de camping dus. De omslag laat de lege plekken zien, waar tenten hebben gestaan.

Okay. Ik hou net als zij van absurdisme, en om een locatie (de camping) te nemen als vertrekpunt, bij het schrijven van een boek. Je kunt bijvoorbeeld ook een huis nemen, je weet precies hoe het in elkaar zit, hoeveel verdiepingen et cetera. Er klopt iemand op de deur en komt binnen. Vanaf dat moment is het verhaal begonnen.

Ik hou ook van ‘verhalen’ zonder veel plot en ontwikkeling. Maartje zegt dat ze door die volle verhalen vaak zelf de ruimte niet meer krijgt. Zij schrijft meer associatief. En werpt dus liever vragen op, dan ze te beantwoorden.

Ik zoek zelf soms meer naar het ‘waartoe ben ik op aarde’ en dan ook wel allereerst in de existentialistische zin.

Verder houd zij zich niet aan ‘schrijfregels’ , zij laat zich leiden door wat er in haar speelt en is volgens mij recalcitrant genoeg om het gewoon net even anders te doen en op haar manier.
Nou wat dat betreft, voel ik me flink met haar verwant.

Ik heb mijn boek nog laten signeren en zij heeft er wat bij geschreven (zie foto)

Levensverhaalmeditatie

Dit korte verhaaltje van mij is gepubliceerd in Alice, het literaire tijdschrift in het tijdschrift ‘Schrijven, magazine’ deze maand. Het gaat ook voorkomen in mijn nieuwe boek: Reis licht, vrijheid in liefde overwint.

levensverhaalmeditatie

Wij liggen als planken op de grond.
‘Ga naar de momenten dat je er was. Ervaar ze,’ zegt de lijzige softe stem van onze levensverhaalcoach.
Maar mijn leven is geen verhaal; ik weiger mezelf op te sluiten in een vertelling onder begeleiding van een coach, die ook al zo sabelde met het woord comfortzone. Ik leef liever.
‘Zie je rode draad en wandel.’
Dan moeten we rechtop gaan zitten ons notitieblokje pakken en schrijven.
‘Luister naar je schrijfproces … Orden je fragmenten … verbind ze.’
‘Waarom zou ik dat willen?’ vraag ik.
‘Goeie vraag,’ zegt mijn coach, ‘jij komt er wel.’

meer info over Alice:
https://schrijvenonline.org/alice

jongen op matje, zen

Zo ben ik dus bezig met mijn boek.

Dit blog geeft aan hoe ik bezig ben met mijn boek

onderweg24 is een kanaal dat gaat over leven, reizen en schrijven.

Zo ben ik dus bezig met mijn boek.

Ik schrijf vooral om datgene wat in me leeft in verband met wat werkelijk is, uit te drukken. Dat is een behoefte. Ik ben zo meer een soort documentaire schrijver. Ik hang niet van enkel illusies aan elkaar. Ik wil leven en van het leven iets maken. Zinvol zijn in samenhang. Ik ben een reiziger en verzamel indrukken. Ik ben steeds weer tot liefde bereid. Steeds weer creatief. Taal is voor mij met name een middel, om uit te drukken, wat er in me omgaat dus, maar ik besef ook de onmogelijkheid en de beperktheid van dat middel. In het boek, waar ik mee bezig ben, gaat het vooral om çontact onderweg, vooral het aftasten daarvan. Het is ook een zekere verwerking in flarden van mijn verleden. Het gaat om (het ontstaan van) inzichten. Niet om groot drama met heftige emoties.

Kan ik houden van het leven en tevreden zijn met mijn eigen plek? Dit in vrijheid, zonder de dwang van instituties of anderen? Zo ja, dan volgt daaruit vanzelf ‘richting’. Het boek is een gestructureerde en doordachte verzameling indrukken, fragmentarisch en associatief van opbouw en soms ook een beetje stream of consciousness. Je kunt dit boek lezen als een bundel fragmenten, indrukken, verhaaltjes en gedichten. Een karavaan aan ervaringen, fragmenten uit de werkelijkheid.

Voor belangstellende interrailers die het lezen en voor mensen, die willen weten waar de verhalen zich afspelen of die in de fysieke reis willen neuzen is aan het begin van elk hoofdstuk de ’travel journey’ toegevoegd met een inhoudsopgave van de tekstfragmenten, verhaaltjes en gedichten.

Elk hoofdstuk begint met een themagedicht.

Ik ben aan het herschrijven.

Ik had 3 jaar geleden een soort sollicitatie video gemaakt. Een filmpje over de laatste rit van de Buffel, een personendieseltrein. Dat mag niet meer in Nederland. Daarom moest ie weg. Op zich waren de treinen nog prima. Ze zouden eerst naar Roemenië gaan, daarna misschien naar de sloop. Uiteindelijk gaan ze nu naar Polen. Ik solliciteerde in de video net als de treinen naar ‘nieuw werk’. Die video heeft mij er toe aangezet om bij de railcatering van de NS te gaan werken. Ik ben me meer gaan interesseren voor treinen en heb twee interailtickets gewonnen met een spelletje op station Utrecht. Zo ben ik dus uiteindelijk gaan interrailen en daarover wilde ik een boek schrijven.

Die video is een half jaar geleden ineens gaan ‘lopen’ en nog steeds doet ie dat. Ik heb dat youtubekanaal inmiddels omgedoopt tot onderweg24 en heb nog een paar buffelvideo’s toegevoegd, die nu ook goed lopen. Nu heb ik vorige week een kanaaltrailer gemaakt: die loopt niet echt. Ik ben wel blij dat ik ‘m gemaakt heb omdat het me richting geeft mijn volgende kanaalvideo beter te maken. Ik heb ‘m op youtube gezet, om weer verder te kunnen.

Ik wil nu ook eigenlijk ook meer een video gaan maken die specifiek over mijn boek gaat. Het kan allemaal ook nog wat mooier, de geuidskwaliteit kan beter etcetera. Maar de eerste versie van een trailer staat er nu wel. Hij valt blijkbaar ook niet zo duidelijk in een youtube-algoritme 😉 Ik denk dat dat algoritme wat mijn kanaal betreft ergens samenhangt met ‘de buffel’ en ’treinspotters’ Ik heb nog een ‘werktreinvideo’ en een nog te maken video over het weer een ander perspectief op het afscheid van de buffel op stapel staan om dat te testen. Daar maak ik mijn kanaal wel groter mee. Maar ik ga uiteindelijk toch voor wat ik nu echt te vertellen heb en mijn boek.

Zo ben ik dus bezig.
Hieronder dus de voorlopige kanaaltrailer.